Σαν τα σοκολατάκια να ναι οι μέρες του νέου χρόνου. Να τα βγάζουμε ένα-ένα από τις θήκες τους και να ναι το ένα πιο καλύτερο απ’ το άλλο!
Νέα χρονιά, νέα πράγματα, νέες ιδέες, μια καινούρια αρχή. Κάτι καλό με κατακλύζει τις πρώτες μέρες του νέου χρόνου, ρέει μέσα μου και με κάνει να βλέπω τα πράγματα πιο θετικά, πιο αισιόδοξα. Μου δίνει δύναμη. Να αρχίσω να σημειώνω πράγματα που θα ήθελα να κάνω στην ατζέντα του 2016. Να βάλω στόχους. Το ίδιο παθαίνω και στην αρχή της σχολικής χρονιάς. Βλέπω τον εαυτό μου στην αρχή μιας σκάλας που τα σκαλοπάτια είναι οι μήνες και το ανέβασμά τους στο τέλος της σχολικής χρονιάς θα μας φέρει στην κορυφή της.
Το σκέφτηκα πολύ. Αυτή η δημιουργική δύναμη που νιώθω είναι η ελπίδα. Ελπίδα για αλλαγή, ελπίδα για κάτι καλύτερο για τη ζωή μας. Από αυτήν αρπάζομαι στην αρχή του χρόνου για να βάλω στόχους και να χαράξω την πορεία μου στη νέα χρονιά. Η ελπίδα είναι η αρχή όλων των σχεδίων μας. Πυροδοτεί την ενέργειά μας, φουντώνει μέσα μας τη φαντασία και τη δημιουργικότητα. Η ελπίδα είναι το φίλτρο για να δούμε τα πράγματα όπως θα έπρεπε να είναι για τον καθένα μας. Να ανακαλύψουμε νέες δυνατότητές μας. Νέες προοπτικές.
Πάρτε την ελπίδα και κάντε μια καινούρια αρχή. Μετά έπονται όλα τα άλλα. Πείσμα, επιμονή, αγάπη…
Πολύ ωραία η μεταφορά με τα σοκολατάκια, έτσι αισθάνομαι κι εγώ στην αρχή της χρονιάς! Εμπνευση, σχέδια και κατεύθυνση ώστε να γνωρίζει κανείς και προς τα πού θέλει να προχωρήσει. Μπορεί στο τέλος της χρονιάς να μην τα έχουμε καταφέρει όλα τα σχέδια, αλλά μετράει και η προσπάθεια και τα αποτελέσματα και η χαρά της διαδρομής! φιλιά Κρύστα.