» Προσπάθησα πάντα να αφήνω την καθημερινή ζωή να περνά μέσα μου με την ορμή των εξαιρετικών γεγονότων. Να κοιτάζω τα άστρα, να αγκαλιάζω μια γυναίκα, να πίνω ένα ποτήρι δροσερό νερό, να τρώγω μια φέτα ψωμί, μου προξενούσαν πάντα παρθένα συναισθήματα, μια ταραχή καθώς μπροστά σε θάμα.» Νίκος Καζαντζάκης, Ο Βραχόκηπος, 1958

Η αυγή, το φεγγάρι, το αεράκι στο πρόσωπο, το γέλιο ενός παιδιού, η μυρωδιά ενός τριαντάφυλλου. Ας ζήσουμε έτσι. Βλέποντας τα πράγματα στην απλότητα τους. Χωρίς επιτήδευση. Με μάτια καινούργια, να αντικρύσουμε τη ζωή σαν ευλογία.

Μάθετε να απολαμβάνετε τα μικρά πράγματα, τα απλά. Κι η ζωή σας θα αποκτήσει αξία. Ποτίστε τον εσωτερικό σας κήπο με ευγνωμοσύνη, αγάπη, γενναιοδωρία και εκείνος θα γεμίσει με δέντρα και λουλούδια. Πείτε ένα ειλικρινές ευχαριστώ για όλα τα αγαθά που διαθέτετε κι ο δρόμος που θα ανοιχτεί μπροστά σας θα σας φέρει περισσότερα.

Ξεκινήστε τώρα!