Στο μόλο, πίσω από το ξενοδοχείο «Ερμής».

Φέτος, φίλοι αγαπημένοι μας παρέσυραν για τις διακοπές του Πάσχα στη Σύρο, την πρωτεύουσα των Κυκλάδων. Μετά από  πολλά χρόνια που το Πάσχα σήμαινε για μας μετάβαση στο δεύτερό μας σπίτι στη Τζιά, ενωθήκαμε με μια μεγάλη παρέα για ένα νησιώτικο Πάσχα, διαφορετικό, πιο κοσμοπολίτικο. Η αλλαγή σε συνδυασμό με την ζεστή παρέα και την ομορφιά αυτού του χαρισματικού τόπου δημιούργησαν για μας υπέροχες στιγμές ευδαιμονίας.

Η Σύρος έχει μεγάλη ιστορία ως ναυτική και εμπορική δύναμη και ως κέντρο πνευματικό και πολιτιστικό  ολόκληρης της Ελλάδας,  που ήταν για έναν περίπου αιώνα. Μείναμε στην Ερμούπολη που αποπνέει έναν αέρα αρχοντιάς, μοναδική με τα νεοκλασικά κτίρια, την πλατεία Μιαούλη με το Δημαρχείο, έργο του γνωστού αρχιτέκτονα  Ερνέστου Τσίλλερ, το θέατρο Απόλλων που είναι μια μικρογραφία της Σκάλας του Μιλάνου, τα πανέμορφα στενά πλακόστρωτα δρομάκια με τις μπουκαμβίλιες .

Στη Σύρο αξίζει να επισκεφτεί κανείς την αριστοκρατική εφοπλιστική συνοικία Βαπόρια. Η θέα από εκεί είναι εκπληκτική. Επίσης, η Άνω Σύρος είναι τόσο γραφική, σκαρφαλωμένη στα βράχια, οχυρό πραγματικό με τα σκαλοπάτια να σε οδηγούν σε άσπρα σπίτια, σε μπλε πόρτες και θέα στο Αιγαίο. Η αρχοντική Ποσειδωνία ή Ντε λα Γκράτσια είναι μια άλλη περιοχή στη νότια Σύρο με υπέροχες επαύλεις και κήπους, κατοικίες της αστική τάξης του 19 ου αιώνα που επιβάλλεται να περιηγηθεί κανείς αν θέλει να δει αυτό το ιδιαίτερο χρώμα του νησιού.

Το νησί έχει και μια ιδιαίτερη θρησκευτικότητα μια και λατρεύονται και τα δύο δόγματα ορθόδοξο και καθολικό, ειδικά το Πάσχα, όλες οι εκκλησίες είναι ανοιχτές, οι επιτάφιοι συγκεντρώνονται στην κεντρική πλατεία μπροστά από το επιβλητικό Δημαρχείο, αλλά και ο εορτασμός της Ανάστασης είναι εντυπωσιακός με πυροτεχνήματα και βεγγαλικά, ειδικά αυτά που πέφτουν κάθε χρόνο παραδοσιακά  από τον ιερό Ναό της Αναστάσεως που δεσπόζει στην κορυφή του λόφου Δήλι και δίνουν ένα μαγευτικό θέαμα.

Όσον αφορά το φαγητό ό,τι κι αν δοκιμάσαμε ήταν πεντανόστιμο. Το Αρχονταρίκι της  Μαρίτσας, Το Πέτρινο, Το Αερικό, Το Αλλού Γυαλού στο Κίνι είναι κάποιες από τις επιλογές στο νησί για καλοφτιαγμένο φαγητό.

Όσο καλά κι αν περιγράψεις έναν τόπο, όσες υπέροχες φωτογραφίες κι αν τραβήξεις δεν μπορείς να αποτυπώσεις την αλήθειά του. Γιατί είναι και οι μυρωδιές από το πουρνάρι, το θυμάρι του βουνού, το στραφτάλισμα της θάλασσας, το Πάσχα, η εκκλησία που ακούγεται από τις ανοιχτές πόρτες, όλα ανακατεμένα γλυκά, δίνουν μαζί την αρμονία του ελληνικού τοπίου. Α…….και στην Σύρο είναι και τα τραγούδια του Μάρκου Βαμβακάρη που ακούγονται στον πεζόδρομο- πέρασμα με τα ταβερνάκια.

Το ποστ αυτό είναι αφιερωμένο στην Χριστίνα και στον Jorge Sanchez  που μας έδειξαν με αγάπη την Σύρο.

Στην Ερμούπολη.

Στην Άνω Σύρο.

Στα Βαπόρια.

Παραλίες Κόμητο και Κίνι.

Άνοιξη και φύση.

Ο Άγιος Νικόλαος την Μεγάλη Παρασκευή και το θέατρο Απόλλων.

Κλείνω με την Ερμούπολη και το περίφημο Δημαρχείο.