Προχθές άλλαξε η ώρα όπως συνηθίζεται. Για πρακτικούς λόγους. Για μια μέρα ή δύο ζούμε στο παιχνίδι, κανονικά τώρα η ώρα είναι…….., λίγο μπερδευόμαστε κι ύστερα πάλι βρίσκουμε το ρυθμό μας.

Μια Κυριακή, όμως, είπα να βγάλω τελείως την ώρα από το πρόγραμμά μου, να ξεχάσω το ρολόι, το ξυπνητήρι, κι όλα τα συναφή  και να ζήσω μια μέρα χωρίς να κοιτάζω την ώρα.

Ο χρόνος κύλησε αργά, αβίαστα, χωρίς άγχος και ένταση, χαλαρά. Χωρίς  πρόγραμμα. Έκανα αυτό που ήθελα εκείνη τη στιγμή που το αποφάσιζα. Μιλάμε για απλά πράγματα. Διάβασα εφημερίδα, πήγαμε με την κόρη μου βόλτα τον σκύλο στο πάρκο, είδαμε μια ταινία στο DVD. Έκανα και κάποιες δουλειές, έβαλα πλυντήρια, μαγείρεψα. Χάζεψα στο ίντερνετ, στην τηλεόραση, τίποτα περίπλοκο ή σπουδαίο. Όμως τώρα που το σκέφτομαι  αυτή η μέρα μοιάζει σαν όαση στις μέρες μου που είναι πάντα γεμάτες και προγραμματισμένες.

Βγάλτε  για μια μέρα το ρολόι σας και αφήστε το χρόνο να κυλήσει. Θα ηρεμήσετε και ίσως λίγο και να βαρεθείτε. Είναι τόσο ωραίο να επιτρέψτε στον εαυτό σας να βαρεθεί!

Με αυτό το σημείωμα φτάσαμε αισίως τα 100 posts! Σας ευχαριστώ θερμά για τη συντροφιά που μου κάνετε. Είστε οι 185 καλύτεροι followers του κόσμου!