Τα κλειστά σπίτια πιάνουν αράχνες. Ξαραχνιάζοντας το εξοχικό βρήκα στη βεράντα έναν τεράστιο ιστό αράχνης με μια ανησυχητικά μεγάλη αράχνη. Άρχισα να τον καταβρέχω με το λάστιχο. Τίποτα. Έβαλα όλη τη δύναμή μου κάνοντας το νερό να πετάγεται με μεγάλη ορμή. Ο ιστός δεν χάλαγε με τίποτα.

Από περιέργεια έψαξα στο ίντερνετ για να βρω πληροφορίες για τον ιστό της αράχνης. Ιδού το αποτέλεσμα: Η αράχνη υφαίνει ένα είδος μεταξιού που είναι σχεδόν το πιο σκληρό υλικό του πλανήτη. Είναι δυνατότερο ως προς τη μάζα του από το ατσάλι και δεν αλλοιώνεται από τις μεταβολές της θερμοκρασίας και της υγρασίας. Τις θαυματουργές ιδιότητες του μεταξιού του ιστού μελετούν οι επιστήμονες για τη χρήση του στην ιατρική με την ανάπτυξη μοσχευμάτων και νευρικών ιστών.

Δεν είναι εκπληκτικό? Ένα ακόμα μυστικό της φύσης! Ένα κομμάτι της μαγείας της.

Μείνετε σε στενή επαφή με τη φύση. Μελετήστε την. Αποκτήστε εμπειρίες. Μαζί με τα παιδιά σας. Ανακαλύψτε τα μυστικά του φυσικού κόσμου.  Αφήστε τους φόβους για τους κινδύνους που εγκυμονεί. Χθες περπατήσαμε 2 χλμ. τη νύχτα με φακό σε ένα χωμάτινο μονοπάτι στο χωριό και τα παιδιά ήταν τρομοκρατημένα μήπως πεταχτεί κάτι. Η φύση δεν είναι απειλητική. Η φαντασία μας είναι.